zdolność zbierająca
Encyklopedia PWN
zjawiska obserwowane u zwierząt, obejmujące przeżycia analogiczne do przeżyć estetycznych człowieka związane z odbiorem szczególnych wrażeń zmysłowych ze świata zewn. (lub z ich wyobrażeniami) oraz związane z nimi działania.
dział techniki obejmujący całokształt procesów związanych z wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych, ich przeróbką (wzbogacanie kopaliny) w celu racjonalnego wykorzystania i dostosowania do potrzeb użytkowników; również dział gospodarki.
instynkt
biol. uwarunkowana genetycznie dziedziczna zdolność zwierząt i ludzi do wykonywania łańcucha różnych rodzajów zachowania się, napędzanych przez popędy i sterowanych przez odpowiednie bodźce zewnętrzne, prowadzących do skutków koniecznych dla życia osobnika lub utrzymania gatunku.
[łac. instinctus ‘podnieta’, ‘popęd’],
logos
wieloznaczne pojęcie będące synonimem słowa, rozumienia, rozumu, zasady porządkowania, prawa rządzącego rzeczywistością;
[gr. légein ‘zbierać’],
badania (metody) dostarczające informacji o stanie materiałów oraz wykonanych z tych materiałów elementów, urządzeń, instalacji w sposób, który nie wpływa na ich przydatność użytkową.
pierwotniaki, Protozoa,
jednokomórkowe lub kolonijne organizmy o typowej eukariotycznej (eukarionty) organizacji komórki;
